Pages

zondag, november 15

China-semester // Even op Belgisch grondgebied

Ik kan mijn blogpost niet beginnen zonder even stil te staan bij wat er vrijdagavond gebeurd is in Parijs, dat is het minste wat ik kan doen. Voor mij was het zaterdagochtend en ik werd wakker met dit nieuws. Er zijn leukere berichten om mee op te staan ... Ik voel machteloosheid, verdriet, maar vooral ook onbegrip. Dat dit zo dicht bij huis gebeurt, het raakt mij.

Deze week begon het weekend voor de Belgen op de campus van Liaoning Daxue een beetje vroeger dan gewoonlijk. We waren namelijk allemaal uitgenodigd voor een receptie op de Belgische ambassade in Peking ter gelegenheid van Koningsdag. Aangezien Peking niet echt bij onze Shenyangse deur ligt, vertrokken we donderdagmiddag al.

Donderdagvoormiddag was ik jammergenoeg een beetje ziek, maar een immodium later was ik gelukkig goed genoeg om te vertrekken naar het station. De treinrit duurde zo'n 5 uur, maar verliep supervlot. Wel een ervaring om op de trein naar een Frans toilet te gaan, dat heen en weer geschud hielp niet echt bij het mikken ;).
Station van Shenyang
We kwamen aan in Peking, kochten tickets voor de metro en zochten de weg naar onze hostel. Het was waarschijnlijk de eerste keer dat een uitstap zo vlot verliep! We kwamen aan in onze hostel en installeerden ons een beetje.
We hadden nog niet echt gegeten, dus gingen we op zoek naar een leuk plekje. Ik belandde samen met Julie, Aline en Malou in een Mexicaans restaurant naast onze hostel. Ik at een chicken burrito en het eerste wat me opviel was hoeveel vlees er in zat! In China krijg je meestal niet zoveel vlees bij gerechten. Er was ook verse guacamole. Mmm, ik kan jullie verzekeren dat we alle 4 goed gesmuld hebben! Om de avond af te sluiten, dronken we nog iets in de gezellige bar van de hostel. En ze hadden Belgisch bier dat niet verschrikkelijk duur was! Ik genoot van een Hoegaarden rosé :).
Ik sliep supergoed, iets wat ik misschien niet direct verwacht had, maar des te beter natuurlijk.
Nog een pluspunt aan de hostel was het feit dat ze er Westers ontbijt hadden. Oh dat had ik toch ook wel gemist. Ik nam yoghurt met muesli en vers fruit en een lekkere cappuccino.
De bar van de hostel waar we ook ontbeten.
Cappuccino!
De receptie op de ambassade begon om 12u. Onze hostel lag er niet zo ver van dus we gingen te voet.
Aangekomen op de receptie deed het eerst heel raar om Nederlands te horen van onbekende gezichten. Je verwacht het gewoon niet dat ze Nederlands praten! Er was veel lekker eten aanwezig zoals: frietjes, brood, soep, paté, stoofvlees, wafels, pannenkoeken ... Ahja en natuurlijk ook Belgisch bier! Het was zo lekker en ik denk dat ik met zekerheid kan zeggen dat de sinologen zich allemaal overeten hebben haha.
Bij aankomst zagen we meteen Kuifje blinken! Het is waarschijnlijk een afbeelding uit het album 'Kuifje en de blauwe lotus', dat speelt zich af in China.

Ik en Malou bij de ambassade 
Er waren ook veel interessante en vooral vriendelijke mensen aanwezig met wie we een babbeltje konden slaan. De receptie deed mij ook beseffen dat sinologie echt de juiste studiekeuze was voor mij en dat deze werkwereld mij ook enorm aanspreekt. Ik zit echt op mijn plaats en dat is zo'n leuk gevoel om te weten dat wat ik nu leer, doe, ontdek, echt is wat ik wil.
's Avonds gingen we nog uit eten (ja, weeral eten) met de correspondent van de UGent Chi Zhang die we ondertussen al wat beter kennen. Het was een restaurant met Sichuan eten, met andere woorden: heel pikant. Het viel nog mee vond ik, maar bij sommige happen kreeg ik het toch wel even heel erg warm. Zeker eens naar zo'n restaurant gaan mocht je in China zijn!
En toen was het alweer tijd om terug te keren naar het vertrouwde Shenyang ... Maar niet zonder avontuur! We namen de slaaptrein terug, een rit van 10 uur (ongeveer).
Dit is hoe de tweede klasse eruit ziet: 3 bedden boven elkaar. Ik sliep in het midden rechts, Aline beneden en de rest waren ... Chinezen.
Dit is hoe de gang eruit ziet. De compartimenten kunnen niet gesloten worden, in eerste klasse kan dat wel en daar slaap je ook maar met 4.
Het viel echt heel goed mee! Ik vond het echt gezellig en kreeg er een beetje een Harry Potter-gevoel van. De lichten werden gedoofd, de Chinezen hielden zich allemaal rustig en ze waren vriendelijk. Ik heb echt nog redelijk diep kunnen slapen. De slaaptrein is dus, indien nodig, zeker voor herhaling vatbaar.
Zaterdagmorgen rond 8u30 kwamen we weer aan in Shenyang en zat er alweer een onvergetelijke uitstap op.

Liefs,
Marie

1 opmerking:

  1. Fijn verslag! Wat een ervaring dat je naar de ambassade mocht. Als de Belgische eten zal wel gesmaakt hebben :p

    BeantwoordenVerwijderen