China-semester // Even op Belgisch grondgebied

Ik kan mijn blogpost niet beginnen zonder even stil te staan bij wat er vrijdagavond gebeurd is in Parijs, dat is het minste wat ik kan doen. Voor mij was het zaterdagochtend en ik werd wakker met dit nieuws. Er zijn leukere berichten om mee op te staan ... Ik voel machteloosheid, verdriet, maar vooral ook onbegrip. Dat dit zo dicht bij huis gebeurt, het raakt mij.

Deze week begon het weekend voor de Belgen op de campus van Liaoning Daxue een beetje vroeger dan gewoonlijk. We waren namelijk allemaal uitgenodigd voor een receptie op de Belgische ambassade in Peking ter gelegenheid van Koningsdag. Aangezien Peking niet echt bij onze Shenyangse deur ligt, vertrokken we donderdagmiddag al.

China-semester // Uitstapje naar Dandong + VLOG!

Zaterdag maakten we een uitstap waar ik al heel lang naar uitkeek en waarvan ik op voorhand wist dat het me zeker en vast zou intrigeren. We gingen namelijk naar Dandong, een dorpje aan de grens met één van de meest gesloten landen ter wereld: Noord-Korea.

China-semester // Mijn kamer in China

Naast "hoe is het daar?" is de vraag of ik mijn kamer eens wil laten zien op Skype ook al heel veel voorgekomen. Ik durfde hem eerlijkgezegd niet altijd te tonen want als ik in België een sloddervos ben, dan is dat in China niet anders. Alhoewel ik wel echt mijn best doe! Het feit dat ik mijn kamer om de dag moet ontstoffen helpt ook wel.

Dat is echt een heel groot minpunt aan in China leven: stof. Stof in de lucht (smog) en dus ook stof in mijn kamer en op mijn kleren. Als ik mijn kamer veeg, kan ik binnen de 2 dagen alweer stofwolken van de grond plukken. Momenteel hou ik het afstoffen nog redelijk vol, ik doe mijn best.

Oke, maar dan het doel van deze blogpost: mijn kamer.

Ik zit op het 5e verdiep, wat wil zeggen dat ik kan genieten van een leuk uitzicht over de wolkenkrabbers van Shenyang en 's avonds van prachtige zonsondergangen. Ik heb echt iets met zonsondergangen, ik kan daar zo van genieten!

Dit zie je als je mijn kamer binnenkomt. Links de deur naar mijn badkamertje, dan mijn kleerkast en bureau. Aan de rechterkant mijn bed en nog een kast met een tv. Ik vond het nog redelijk zot dat er een tv in de kamer stond toen ik hier aankwam. Ik heb er wel nog maar 1 keer naar gekeken denk ik ... Michel heeft een HDMI-kabel gekocht en die heb ik ook al eens geleend om naar een film te kijken, superleuk!

Dit zie je als je bij mijn raam staat.

 Mijn bedje! Ik heb nog geluk met mijn matras: hij is hard, maar het kon harder. Ik heb hier wel ontdekt dat harde matrassen nog goed zijn voor mijn rug, ik heb nog niet zoveel last gehad.

Bij mij bed heb ik een aantal foto's opgehangen die mijn ouders opgestuurd hebben, superleuk! Ik ben nog steeds het meest blij met mijn 2 posters die ik van Matthias heb gekregen, mijn kamer voelde direct al meer als mijn eigen plekje.

Het beddengoed hielp daar ook wel mee, dat heb ik in de Ikea gekocht want ik voelde mij toch niet zoooo goed bij het beddengoed dat hier al aanwezig was. De kamers waren namelijk niet zo heel erg proper, ahum.

Mijn kleerkast en bureau! De bureau heb ik een beetje versierd met washitape die ik zomaar gekregen heb van Aline, superlief :)

De badkamer, die telkens als ik douch helemaal nat is.

Voila, dit is mijn kamertje waar ik nu al 1,5 maand in woon!

Ik zit er graag, maar ik ga toch blij zijn om weer in mijn proper, stofloos kot te zitten in Gent.

Liefs,

Marie

PS: het internet deed weer stom, dus daarom is de kwaliteit van de foto's zo verschrikkelijk ...

China-semester // Hoe overleef je de 食堂

Vertaling: de cafetaria.

Op de campus zijn er 2 cafetaria's, een kleine en een grote. Superhandig! We gaan het meest eten in de grote want daar is er natuurlijk meer keuze. Het eten is echt spotgoedkoop, de prijzen variëren tussen 5 元 en 10 元, omgerekend is dat 0,70 euro en 1,40 euro. Ja, écht spotgoedkoop.
Ondertussen zijn we het systeem al redelijk gewend, maar ik heb toch een lijstje met noemenswaardige dingen.

1. Ga niet te dicht bij de kraantjes zitten. De Chinezen gebruiken de kraantjes niet alleen om hun handen te wassen, maar ook om in te fluimen/spugen/roggelen met bijbehorende luide (!) geluiden.
2. Wees assertief. Anders steekt iedereen voor, ze doen niet echt aan rijen.
3. Leer ermee leven dat je een Westerling bent, ze zullen de Chinezen meestal voorlaten ookal heb je al je bestelling doorgegeven en betaald.
4. Gebruik pleco (vertaalapp) want je wilt geen ingewanden op je bord. Het duurt trouwens ook meestal een tijdje tegen dat we alles vertaald hebben zodat we eindelijk kunnen kiezen wat te bestellen.
5. Laat je niet misleiden door de foto's van het eten. Soms ziet het er goed uit en is het in het echt slecht, of omgekeerd kan ook natuurlijk.

玛丽

China-semester // Chinese vriendjes maken in de Chinese Ardennen

Vorige week kregen we Chinese 'buddies', vriendjes die ons een beetje wegwijs moeten maken en waarmee we eens kunnen afspreken om ons Chinees te oefenen. Ik ontmoette 2 lieve meisjes van wie ik de namen constant vergeet want Chinese namen zijn geen piece of cake.

China-semester // De rode zee in Panjin

Woensdag was ons eerste vakantiedagje en we besloten met de hele klas (17 in totaal) naar Panjin te gaan om de rode zee te bezoeken. We vertrokken al om 4u met de taxi richting het station om zo'n 3u onderweg te zijn. De trein was opnieuw een hele belevenis (zoals alles hier precies is). Gelukkig zat ik naast Justine en vielen de Chinezen die voor ons zaten nog mee: ze stonken niet, spuugden niet op de grond, aten geen stinkende dingen ... In de trein op zich hing er wel een rare geur, niet zo aangenaam, maar zeker te doen voor 3u. Justine en ik sliepen op de trein aangezien het een lange dag zou worden. Af en toe werd ik wakker en toen ik naar buiten keek zag ik fabrieken, velden of dorpjes. Bij de velden waren mensen aan het werk en alles werd met de hand gedaan. Het was een beetje terugkeren in de tijd op een bepaalde manier. Aangekomen in Panjin werden we letterlijk belaagd door taxi-chauffeurs. Ze achtervolgden ons, bleven maar roepen, kwamen tussen ons ... Het was 1 groot zottekot! We moesten sowieso wel nog een taxi nemen om aan de zee te geraken, maar we waren bang dat ze ons er zouden opleggen. Het was zo verschrikkelijk hectisch dat ik er op den duur een beetje verloren bijstond, maar gelukkig zei Gaet dat hij sowieso bij mij zou blijven. En gelukkig, want op 1 minuut tijd was iedereen weg en bleven alleen nog Gaet, Alexis, Jeroen, Cai Ni en mezelf over. Nog steeds stonden er schreeuwende taxi-chauffeurs ons te omsingelen en er kwam nog een extra probleem bij: we waren met 5 en in de taxi is er maar plaats voor 4. Eén chauffeur had er zogezegd geen probleem mee, maar toen bleek dat hij ons wilde meenemen in een gewone grijze wagen en dus geen taxi. We waren het allemaal onmiddellijk eens dat we niet in een auto wilden stappen die geen erkende taxi was en toen we dat aan de chauffeur vertelden, werd hij kwaad. We besloten dan maar gewoon een stukje terug te keren naar het station en bij een agent te gaan staan om eindelijk die chauffeurs kwijt te raken. We waren allemaal een beetje aan het panikeren omdat we niet goed wisten wat te doen en omdat de rest al weg was toen plots een meisje ons in het Nederlands vroeg of we van België waren. Dat meisje was Romy, een Nederlandse studente die ook op buitenlands semester is en ook de rode zee wilde bezoeken. Zij nam een bus waar ook de ingang voor de zee al bijgerekend was en zonder er nog veel over te discussiëren sprongen we ook op die bus en vertrokken we eindelijk naar de rode zee.
Eerst was de rode zee vooral bruin, maar hoe verder we reden, hoe roder de zee werd en vooral: hoe mooier! Kijk naar de foto's en geniet mee :)

De trein terug naar Shenyang was deze keer de snelle trein, maw een veel comfortabelere trein die iets minder stonk haha. 

Het was een vermoeiende, beetje stresserende, maar een hele leuke dag!

En ik zou alleen al terugkeren naar Panjin voor de frisse zeelucht, ongelofelijk hoe je het echt kon voelen dat er smogvrije en frisse lucht je longen instroomde.

Marie

xxx

China-semester // Gugong & Zhongjie

Zaterdag organiseerde de unief een uitstap voor onze klas naar het keizerlijk paleis van Shenyang (故宫) en Zhongjie, een grote winkelstraat.

Het keizerlijk paleis is niet zo groot als dat van Peking, maar ik vond het toch heel indrukwekkend en supermooi! Veel kleuren, mooie tuintjes, prachtige plafonds ...

We wilden een groepsfoto nemen en toen we onze positie ingenomen hadden, gebeurde dit. Alle Chinezen wilden foto's van ons, ik vind echt dat we er geld voor moeten beginnen vragen haha. 

Van de Zhongjie heb ik geen foto's, maar het deed me een beetje denken aan de Meir in Antwerpen :).

's Avonds zijn we naar Helen's geweest. Een toffe westerse bar waar ik een lekkere pasta at (ja, pasta dus geen noedels). Daarna gingen we nog door naar een club, maar het was euh ... een beetje vreemd. Plots was er een soort van modeshow en dan een dansshow, kortom weer een special experience.

Zondag konden we eindelijk eens uitslapen, daarna gezellig brunchen bij Tseu op de kamer, een beetje huiswerk maken, een beetje chillen, skypen ... Een leuke zondag op 't gemak!

Vandaag hadden we weer les in de voormiddag, morgen ook nog, maar vanaf woensdag hebben we vakantie! 

Ohja en ondertussen vind ik het eten wel al lekkerder hoor hihi :)

Marie

xxx

China-semester // BV in China

Vrijdag was een speciale dag. Veel indrukken, rariteiten, gebeurtenissen ... Echt wauw, moeilijk om alles te bevatten!

Mijn wekker ging om 5u30, we werden al om 6u verwacht voor de school om te vertrekken naar de nieuwe campus (wij zitten op de oude) voor de openings-/sportceremonie. En wat een belevenis was dat!!! Onze leerkracht had ons gezegd dat we niet moesten ontbijten omdat we hamburgers zouden krijgen. We hechtten daar niet teveel aandacht aan, we dachten dat ze sandwiches ofzo bedoelde. Oke, niets was minder waar. Plots kwam er daar een levering van de MacDonalds aan met ... hamburgers en cola, om 6u 's ochtends, als ontbijt. HAMBURGERS ALS ONTBIJT. MET COLA. Euh, ze denken zeker dat wij Westerlingen alleen maar hamburgers eten zeker? Haha, oke, maar ik at het dus half op en de cola deed misschien een beetje deugd om wakker te worden (gewoon koffie was ook wel goed geweest hoor haha).

Daarna gingen we dus met de bus naar de nieuwe campus. Ohja we kregen ook zo'n dingetjes om mee te klappen en vlaggetjes. Aangekomen op de campus trokken we onze t-shirts van de universiteit aan en werden we langs alle kanten bekeken door Chinezen. Ze wilden foto's met ons en het was precies de gelukkigste dag van heel hun leven. En ik overdrijf echt niet ... Zo voelt het dus om beroemd te zijn!

Vervolgens moesten we een toertje door het stadium lopen en zwaaien naar iedereen. Opnieuw voelde ik me toch een beetje BV in China. Toen was het voorbij en gingen we terug naar de bus om een bezoek te brengen aan Beiling Park. Heel erg mooi, maar toch ook een speciale sfeer met de smog. Er lag ook heel veel asfalt voor een park vond ik. Midden in het park waren er veel oudere mensen aan het dansen, zo leuk! Ze doen dat daar blijkbaar elke dag.

Daarna keerden we terug naar de nieuwe campus om het sportevenement bij te wonen. Echt leuk om te zien! Jeroen deed ook mee met touwtje springen. Charlotte wilde ook wel meelopen, maar ze had jammergenoeg haar sportkleren en -schoenen niet bij. Rond een uur of vijf keerden we terug naar onze eigen oude campus. Moe maar voldaan kroop ik in mijn bedje en dacht ik nog eens na over deze toch wel speciale dag. Zeker een dag om nooit te vergeten, maar ik heb nu al het gevoel dat elke dag er hier één is om nooit te vergeten.

Marie

xxx

China-semester // Lekkere noedels

Eindelijk!!! Ik kan een blogpost typen! De VPN is toch nog niet alles. Ik had nooit gedacht dat de censuur in China zo serieus zou zijn. Ze zeggen het wel, maar je wordt pas echt met de neus op de feiten gedrukt als je er eenmaal bent. Facebook, messenger, instagram, twitter, hotmail, google ... No way.

Ik ben nu zo'n 4 dagen in China en ik zal maar beginnen met het begin van mijn verhaal denk ik.

De vlucht was zeer goed verlopen. Lufthansa is echt een goede maatschappij! In Frankfurt moesten we wel lopen, een uurtje was net genoeg. De eerste vlucht duurde voor mij lang genoeg, ik begon alweer een beetje ziek te worden omdat het een kleiner vliegtuig was. De tweede vlucht was een dubbeldekker! Amai, echt een gigantisch vliegtuig. Wij zaten beneden. De vlucht verliep heel vlot, we kwamen ook een beetje vroeger aan omdat de wind goed zat. Het duurde dus echt niet lang voor we in Peking waren. Toen we onze bagage opgehaald hadden, liepen we door naar buiten en daar stond Chi Zhang ons op te wachten! Hij is de vertegenwoordiger van de UGent en ook van Oost-Vlaanderen in China. Vroeger heeft hij nog voor de VRT gewerkt als producer in China, maar dat kantoor is gesloten (besparingen). Hij is hier nu ook nog 3 dagen in Shenyang om te helpen met eventuele problemen. 

We namen een taxi naar het station. De rit begon met een luide boer van de chauffeur, want dat doen ze hier dus ongegeneerd. Terwijl we onze bagage in de auto staken ook nog een fluim met bijhorende geluiden. Dat is echt nog altijd wennen. Het verkeer is hier chaotisch, maar niet zo erg als in Thailand ofzo. Bij het station zagen we de rest en toen namen we de trein naar Shenyang. Ik heb toen vooral gerust want we waren al lang wakker. In het station van Shenyang stond iemand van de universiteit ons op te wachten en toen gingen we met de bus naar de campus. We kregen onze kamersleutel en begonnen ons een beetje te installeren, maar niet teveel want er moest nog gekuist worden (wat écht nodig was). Ik zal nog eens foto's sturen van mijn kamer als hij mooi opgeruimd is. Het is nu nog een beetje zoeken hoe ik alles wil organiseren en neerzetten. 

Dag 2 begon met foto's laten trekken want dat hadden ze nodig voor de studentenkaart enzo. Daarna trok ik met Hanna en Charlotte Shenyang in om een probleem op te lossen: het internet is hier toch met kabel (meestal heb ik ook wel wifi maar toch) en wij hebben geen tussenstukje om de LAN kabel aan onze computer aan te sluiten. Ik heb er thuis nochtans eentje, maar in ons boekje stond dat er wifi was ... Stom stom stom! We zijn naar een apple winkel gegaan en hebben het daar besteld. Donderdag komt het aan. Voordeel aan deze problemen  is dat we er veel Chinees door praten :). Gisteren was dan de eerste lesdag. De leerkrachten zijn vriendelijk en goed verstaanbaar. 's Middags zijn we naar de Ikea geweest om ons een beetje deftig te kunnen installeren. Nu voel ik mij hier al veel beter met mijn eigen lakens en een badkamermatje enzo. 's Avonds aten we daar de bekende balletjes. Ze smaakten bijna hetzelfde! De puree liet ik toch liggen :). Terug op de kamer hebben Malou en ik onze badkamers samen deftig gekuist en ontsmet wat echt nodig was. We voelden ons precies Sien en Maria haha! 

Vanmorgen hadden we weer les en vanmiddag at ik samen met Ilse, Cai Ni en Tseu buiten de campus. Lekkere noedels! Het eten op de campus zelf vind ik niet zo lekker. Vanmiddag heb ik dan mijn huiswerk gemaakt, een beetje geslapen en dan gingen we naar de Auchan (ja, dat hebben ze hier ook!). We kochten wat Westers eten, zoals cornflakes en kaas mmm. 's Avonds aten we in de Burger King en het heeft toch ook wel gesmaakt.

Er is nog zoveel dat ik kan vertellen, maar voor vandaag sluit ik mijn blogpost af met nog enkele foto's. Jullie horen zeker nog van mij! Allez, als de VPN werkt haha.

zicht uit mijn kamer

zicht uit mijn kamer 

Onze 'home' voor de komende 3 maand 

Het pleintje voor de home (de campus is precies een ministad)

Ilse & ik 

LEKKER eten!

Euh, waar ligt Sam Fran? Ze maken hier echt nog veel fouten met het Engels haha!

Wie spot de Duvel?

Zo ziet mijn wattenschijfje waarmee ik mijn gezicht reinig er dus uit na een dag in Shenyang. Helemaal zwart van het stof hier.

Ik ga binnenkort nog wat in op leuke dingen om te vertellen, maar nu hebben jullie toch al een idee van hoe het hier is :)

Marie

xxx